Ήταν 21 Οκτωβρίου του 1969, όταν κυκλοφόρησε η δεύτερη δισκογραφική δουλειά του Διονύση Σαββόπουλου, «Το περιβόλι του τρελού». Ένας από τους πλέον εμβληματικούς δίσκους της ελληνικής δισκογραφίας, καθώς περιλάμβανε τραγούδια που σήμερα θεωρούνται «αθάνατα»: Η θεία Μάνου, Το περιβόλι, Θαλασσογραφία, Οι πίσω μου σελίδες, Σαν ρεμπέτικο παλιό, Ντιρλαντά, Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη, Η συννεφούλα. Και τώρα, ακριβώς 56 χρόνια μετά, το βράδυ της 21ης Οκτωβρίου του 2025, ο Διονύσης Σαββόπουλος έφυγε σαν συννεφάκι μακριά και δεν ξαναγυρνάει… Πάει να συναντήσει τη «Συννεφούλα» του. Τη «Συννεφούλα» όλων μας. Όπως όλων μας ήταν και ο ίδιος Νιόνιος. Ο Νιόνιος των παιδικών χρόνων και της νιότης μας. Και ας του κάκιωσαν αρκετοί, όταν «μπαϊλντισμένος με τον ψευτοπροοδευτισμό της εποχής και την αλαζονεία του», έκανε τη στροφή στη Δεξιά. Όμως, εκεί, που η πολιτική διχάζει τον Έλληνα, τα αθάνατα τραγούδια του Σαββόπουλου, θα τον ενώνουν σαν… μια «Εθνική Ελλάδος». Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε πως ο θάνατός του έχει προκαλέσει τεράστια θλίψη σε όλους. Άραγε, […]